De Cirkel’: voor heel Lutjebroek

De ‘Lutjebroeker nieuwtjes en wetenswaardigheden’ leest u in de Cirkel. Tekst : Piet Reus Foto: Wil Reus

Het blad, is altijd herkenbaar met de groene omslag en een foto van de kerk, van ‘Bessie’, van ‘de Wurf’ en van ‘de Paus’. Op de voorkant zijn de verschillende activiteiten van de betreffende maand, altijd duidelijk in beeld gebracht.

In het hele dorp wordt de uitgave gratis bezorgd en parochianen buiten Lutjebroek en leden van ‘Toidverdroif’ buiten het dorp, krijgen ook hun gratis exemplaar.

Organisatie
In een ‘praatje’ met Ton Slagter, die nu zeven jaar de functie van voorzitter bekleedt, geeft hij aan, dat in het verre verleden, ‘voor kerk en jeugd’ met losse blaadjes werd gewerkt. Vanuit dat stukje organisatie werd, inmiddels alweer zesentwintig jaar geleden, de uitgaaf van de Cirkel opgepakt. Op dat moment zeker een bijzondere stap. Over zijn bestuursfunctie zegt hij het volgende: “Wij komen twee keer per jaar bij elkaar, voor een bestuursvergadering en daarnaast ook voor de jaarvergadering. De taak is te overzien.”

De werkzaamheden
De maandelijkse uitgave wordt met een grote groep georganiseerd, dat begint uiteraard altijd met de opzet vanuit de redactie die bestaat uit Carolien Koenis, Suzanne Hoogland, Judith Bloemendaal en Joyce v.d. Geer. Dan wordt het drukwerk geregeld door Elly Ligthart, Johan Lakenman en Gertrud Lakenman. Het sorteren/nieten is in handen van Pieter Jong, Elly Ligthart, Martie Lakenman, Emile Lezaire, Magda van Heukelom en Annet Buijsman. Als laatste in de organisatie komen de bezorgers aan de beurt en dat zijn: Elly Ligthart, Piet de Groot en Gerrit Visser.

Huis-aan-huis
Volgens de voorzitter zijn er maandelijks in totaal veertig personen bij de uitgave van de Cirkel betrokken. Die groep zorgt er altijd maar weer voor, dat het huis-aan-huisblad, in een vaste regelmaat in heel Lutjebroek wordt bezorgd. Daarmee worden de ‘Lutjebroeker nieuwtjes en wetenswaardigheden’ in het algemeen ongeveer tegelijk afgeleverd. Met gezamenlijke inzet wordt dit dan toch altijd maar weer bereikt, waarvoor veel waardering.

Piet Reus