Graag wens ik u een gelukkig en heel gezond 2022. Driekoningen is weliswaar voorbij, maar deze wens is juist nu wel recht uit het hart. De laatste weken van vorig jaar hoorde ik vaak de hoop uitspreken dat ’22 een beter jaar zou worden. Dat kan ik me voorstellen. Om het nieuwe jaar in te luiden houden we altijd een nieuwjaarsreceptie. Met onze verenigingen en iedereen die dat leuk vindt, blikken we dan terug en vooruit. Ook dit jaar kon dat – voor de tweede keer – niet doorgaan.
Vorig jaar was een turbulent jaar. Met pieken en dalen. Vrijwel iedereen heeft op een of andere manier met de Covidsituatie te maken gehad. Zakelijk of privé, qua werk, vrije tijd of gezondheid, het heeft ons allemaal geraakt. Onze levens zijn echter veel meer dan Covid. Ook al voelt het soms niet zo. Elke dag, op de radio, op tv en via social media komt het onderwerp voorbij. Bij mezelf heb ik al een poos geleden een soort verzadiging geconstateerd.
Steeds meer probeer ik me op al die zaken te richten die me wel energie geven. De focus te houden op positieve dingen. Want ongetwijfeld hebben de meesten onder u het afgelopen jaar ook fijne momenten beleefd. In de kerstvakantie heb ik op de Westfries geschaatst. Heel veel kinderen hadden daar ontzettend veel plezier. Buiten werd er volop gewandeld en binnen was er warmte en gezelligheid. Daar hou ik me aan vast en ik blijf vertrouwen houden.
Dat vertrouwen brengt me bij een ander onderwerp. Verkiezingen. Na een ellenlange formatie hebben we weer een kabinet. Dat kabinet gaat voor ons aan het werk. En in maart mag u weer naar de stembus. Nu voor de verkiezingen van onze gemeenteraad. We gaan kiezen wie ons de komende jaren gaan vertegenwoordigen. We geven dan samen een lokaal mandaat om namens ons de komende jaren keuzes te maken. Besluiten te nemen die ons allemaal gaan raken. En we vertrouwen erop dat men de juiste beslissingen neemt.
Tegelijkertijd zijn het mensen zoals u en ik. Niet per se deskundig op elk terrein. Op basis van adviezen waar alle “voors en tegens” in vermeld staan, bepalen zij een keuze. Meestal na gezamenlijk overleg en onderhandelen. Want niet iedere partij denkt overal immers hetzelfde over. Waar de één bijvoorbeeld het economische belang meer gewicht toekent, kiest wellicht een ander voor bepaalde idealistische uitgangspunten.
Wat ik waardeer in onze manier van besturen is dat we proberen oplossingen te vinden die voor zoveel mogelijk mensen acceptabel zijn. Dat betekent dat het soms wat langer duurt. Het betekent ook dat vrijwel niemand echt 100% zijn zin of gelijk krijgt. Het blijft geven en nemen. In onze gemeente is een cultuur van samenwerken en elkaar gunnen. Samenwerken in een democratie, betekent dat een ieder zich gehoord en vertegenwoordigd moet kunnen voelen. Ook al is dat misschien niet altijd het meest efficiënt. We worden niet bestuurd door mensen die alles weten en overal een pasklare oplossing voor hebben.
Ik zie vooral mensen die zich voor ons willen inzetten vanuit de oprechte wens ons te vertegenwoordigen en het beste met de samenleving voor hebben. Mensen die het algemeen belang voor ogen hebben, hun best voor ons willen doen en naar eer en geweten proberen goede besluiten te nemen. Deze mensen krijgen mijn vertrouwen.