‘Bij ons thuis waren we al aan het biljarten’, vertelt Ruud Braas. Zijn broer Jan weet het nog precies: ‘Het biljart werd geplaatst op de etenstafel en daarna gingen we hem stellen met schroefpoten. Hij moest natuurlijk waterpas staan.’ De overige broers knikken instemmend als deze herinneringen naar boven komen. Ongetwijfeld is in die tijd de kiem voor hun hobby gelegd. Inmiddels biljarten ze alle zeven minstens eenmaal per week in het seniorencentrum of in dorpshuis De Schalm.
Zeven broers die allemaal vaardig zijn in het hanteren van de keu, dat komt niet vaak voor. Wie is de beste biljarter? Daar zijn ze het snel over eens. ‘Dat is onze oudste broer Piet’, wijst René. ‘Hij maakt altijd de meeste punten. Maar dat is ook logisch. Hij biljart het meest van ons allemaal en ook thuis heeft hij een eigen tafel staan.’
Gezellige sport
Piet hoort het rustig aan. ‘Het klopt. Ik biljart hier in Seniores Priores minstens driemaal per week.’ De anderen blijken meer voor de lol te biljarten. ‘Het is een gezellige sport’, vindt Ruud. ‘Je bent lekker in de weer en je kunt jezelf steeds verbeteren. Dat is het sportieve deel. De gezelligheid onderling is minstens zo belangrijk en er hoort een drankje bij. De bar is altijd dichtbij.’
Keu tevoorschijn
Maarten heeft onlangs de keu weer tevoorschijn gehaald. ‘Ik heb het in mijn jonge jaren in het café regelmatig gedaan. Mijn maten gingen te kermis en ik bleef vaak biljarten tot in de kleine uurtjes. Later had ik mijn boerenbedrijf en gunde ik me er geen tijd voor. Sinds kort ben ik gestopt met werken en kon ik het biljarten weer oppakken. Eerlijk gezegd is mijn niveau nog niet geweldig maar je bent nooit te oud om te leren, toch?’
Overhouden
Broer Jos bevestigt dat. ‘In het begin ben je alleen maar bezig met het maken van punten. Op een gegeven moment leer je om de bal net wat anders te sturen, zodat je de ballen verzamelt. Dat noem je overhouden en dan kun je een serie maken.’ De briljant biljartende broers Braas houden het bij de spelsoort libre. Bijzonder is dat alle broers rechtshandig zijn maar dat drie van hen – Maarten, Nico en Jos – met links stoten. Een andere bijzonderheid is dat de partners niets hebben met biljarten. ‘Het is echt een mannenaangelegenheid’, zegt Jan met een schalkse lach. ‘Onze vrouwen vinden het trouwens prima als wij te biljarten gaan. Dan kunnen zij ook doen waar ze zin in hebben’.
Alweer tegen een Braas?
In 2021 is onder bezielende leiding van Piet het voormalige winkeltje van Seniores Priores omgetoverd tot een biljartcentrum met twee prachtige biljarts. Nico, Jan en Jos hebben daarbij de handen flink uit de mouwen gestoken. Diezelfde vier broers begeleiden hier ook ieder een middag in de week een biljartgroepje van zo’n twaalf man. Als er iets op biljartgebied te doen is in het dorp zijn de mannen van Braas steevast van de partij. ‘Het komt regelmatig voor dat een tegenstander verzucht: “Moet ik nu alweer tegen een Braas?”. Tja, wij kunnen er ook niets aan doen dat wij allemaal met het biljartvirus besmet zijn’, besluit Piet